هرچقدر پژوهش ها در این مورد بیشتر میشود، پنداره ها نامطمئن تر و ناپایدارتر می شود. مثلا در حالیکه فاصله ماه از زمین و یا تاریخ اولیه کره زمین را به خوبی می شناسیم، با توجه به این که فقط 400 سال از عمر تاریخ پژوهش های جدید گذشته است، بسیار مشکل می توان به تاریخ میلیاردها ساله آغاز خلقت نظر انداخت. فرضیه انبساط عالم به خودی خود کافی نیست که ما با اطمینان نتیجه بگیریم که انفجار اولیه وجود داشته است. ولی در اینجا یک نکته جالب توجه دیگر نیز به آن افزوده می شود: هرچه ما بیشتر به عمق کیهان نظاره می کنیم در واقع بیشتر به عمق زمان گذشته می نگریم. یک ستاره را که در فاصله 10 سال نوری قرار دارد به همان صورتی می بینیم که 10 سال قبل بوده است. دورترین اجرامی را که انسان می تواند با تلسکوپ های بزرگ نجومی نظاره کند کوازارها هستند. (Quasar مخفف عبارت نجومی Quasistallar object و عبارت است از عضوی از گروههای گوناگون ستاره مانند، که دارای پرتوهای قرمز استثنایی می باشند و غالباً از خود فرکانسهای رادیویی و نیز امواج نوری قابل دیدن منتشر می کنند.) آنها در واقع کهکشانه های کاملا جوانی هستند که در مراحل اولیه شکل گیری به سر می برند. حال اگر انسان نگاهش را در سمت دلخواهی به دورتر و بازهم دورتر متوجه کند باید به مرزی برسد که در آنجا آغاز خلقت را مشاهده کند و به عبارت دیگر آن گاز داغ اولیه را ببیند که تمام کهکشانه ها، ستارگان، سیارات و موجودات از آن ایجاد شده اند. بنابراین می بایست پیرامون ما را پیوسته نور درخشانی احاطه می کرد و آسمان هم می بایست شب ها همچون روز روشن می شد، اما این دیوار آتشین با سرعت زیادی از ما دور می شود، زیرا که عالم لحظه به لحظه انبساط می یابد. سرعت دورشدن به قدری زیاد است که نور این پوسته دارای طول موج بلندتری می شود که ما آن را فقط به صورت تشعشعات و امواج رادیویی دریافت می کنیم. دقیقا همین امواج هستند که اکنون کشف شده. امواج مفروضی که از همه جهات به طور یکنواخت بر ما می تابند و به نام تشعشعات پیشینه 3k نامگذاری شده اند. وجود این پرتو ها را می توان با رادیو تلسکوپ ها به سادگی اثبات کرد. این تشعشعات تکیه گاهی مهم برای اثبات فرضیه انفجار اولیه می باشد.
آشکار است برای آگاهی از چگونگی اولین ثانیه ها و یا بهتر بگوییم اولین اجزای ثانیه های پس از انفجار اولیه نباید از ستاره شناسان پرسید بلکه در این مورد باید به فیزیکدان های متخصص در امر فیزیک ذره ای مراجعه کرد که در مورد تشعشعات و ماده در شرایط کاملا سخت و غیر عادی تحقیق و تجربه می کنند. تاریخ کیهان معمولا به 8 مقطع کاملا متفاوت و غیر مساوی تقسیم می شود:
این مساله هنوز برایمان کاملا روشن نیست که در این اولین اجزای ثانیه ها چه چیزی تبدیل به گلوله آتشینی شد که کیهان باید بعدا از آن ایجاد گردد. هیچ معادله و یا فرمول های اندازه گیری برای درجه حرارت بسیار بالا و غیر قابل تصوری که در این زمان حاکم بود در دست نمی باشد.
اولین سنگ بناهای ماده مثلا کوارک ها و الکترون ها و پاد ذره های آنها از برخورد پرتوها با یکدیگر به وجود می آیند. قسمتی از این سنگ بناها دوباره با یکدیگر برخورد می کنند و به صورت تشعشع فرو می پاشند. در لحظه های بسیار بسیار اولیه ذرات فوق سنگین x نیز می توانسته اند به وجود آمده باشند. این ذرات دارای این ویژگی هستند که هنگام فروپاشی ماده بیشتری نسبت به ضد ماده و مثلا کوارک های بیشتری نسبت به آنتی کوارک ها ایجاد می کنند. ذرات x که فقط در همان اولین اجزای بسیار کوچک ثانیه ها وجود داشتند برای ما میراث مهمی به جا گذاردند که عبارت بود از: ( افزونی ماده در برابر ضد ماده )
کیهان از مخلوطی از کوارک ها، لپتون ها، فوتون ها و سایر ذرات دیگر تشکیل شده که متقابلا به ایجاد و انهدام یکدیگر مشغول بوده و ضمنا خیلی سریع در حال از دست دادن حرارت هستند.
تقریبا تمام کوارک ها و ضد کوارک ها به صورت پرتو ذره ها به انرژی تبدیل می شوند. کوارک های جدید دیگر نمی توانند در درجه حرارت های رو به کاهش به وجود آیند ولی از آن جایی که کوارک های بیشتری نسبت به ضد کوارک ها وجود دارند برخی از کوارک ها برای خود جفتی پیدا نکرده و به صورت اضافه باقی می مانند. هر 3 کوارک با یکدیگر یک پروتون با یک نوترون می سازند. سنگ بناهای هسته اتم های آینده اکنون ایجاد شده اند.
الکترون ها و ضد الکترون ها در برخورد با یکدیگر به اشعه تبدیل می شوند. تعدادی الکترون باقی می ماند زیرا که ماده بیشتری نسبت به ضد ماده وجود دارد. این الکترون ها بعدا مدارهای اتمی را می سازند.
در درجه حرارت هایی که امروزه می توان در مرکز ستارگان یافت اولین هسته های اتم های سبک و به ویژه هسته های بسیار پایدار هلیم در اثر همجوشی هسته ای ساخته می شوند. هسته اتم های سنگین از قبیل اتم آهن یا کربن در این مرحله هنوز ایجاد نمی شوند. در آغاز خلقت عملا فقط دو عنصر بنیادی که از همه سبکتر بودند وجود داشتند: هلیم و هیدروژن
پس از گذشت حدود 300000 سال گوی آتشین آنقدر حرارت از دست داده که هسته اتم ها و الکترون ها می توانند در درجه حرارتی در حدود 3000 درجه سانتی گراد به یکدیگر بپیوندند و بدون اینکه دوباره فورا از هم بپاشند اتم ها را تشکیل دهند. در نتیجه آن مخلوط ذره ای که قبلا نامرئی بود اکنون قابل دیدن می شود.
از ابرهای هیدروژنی دستگاههای راه شیری ستارگان و سیارات به وجود می ایند. در داخل ستارگان هسته اتم های سنگین از قبیل اکسیژن و آهن تولید می شوند. که بعد ها در انفجارات ستاره ای آزاد می گردند و برای ساخت ستارگان و سیارات و حیات جدید به کار می آیند.
برای زمین با توجه به گوناگونی حیات که در آن وجود دارد 3 چیز از اهمیت خاصی برخوردار بوده است:
جنبش انبساطی یا به عبارت دیگر از همدیگر دور شدن کهکشانه ها به هر حال رو به کند شدن است. زیرا جزایر جهانی متعدد در واقع به سمت یکدیگر جذب می شوند و در نتیجه حرکت انبساطی آن ها کند تر می شود. اکنون پرسش فقط این است که آیا زمانی تمام این حرکت ها متوقف خواهد گردید و این عالم در هم فرو خواهد پاشید؟ این مساله بستگی به تراکم ماده در جهان هستی دارد. هر چه این تراکم بیشتر باشد نیرو های جاذبه بین کهکشانه ها و سایر اجزای گیتی بیشتر بوده و به همان نسبت حرکت آن ها با شدت بیشتری متوقف خواهد شد. در حال حاضر چنین به نظر می رسد که تراکم جرم بسیار کمتر از آن است که زمانی عالم در حال انبساط را به توقف در آورد. به هر حال این امکان وجود دارد که هنوز جرم های بسیار بزرگ ناشناخته ای از قبیل (سیاهچاله های اسرار آمیز) یا (ابرهای گازی شکل تاریک) وجود داشته باشند و نوترینو ها که بدون جرم محسوب می شوند جرمی هرچند کوچک داشته باشند. اگر این طور باشد در این صورت حرکت کیهانی زمانی شاید 30 میلیارد سال دیگر متوقف خواهد شد. در آن زمان کهکشان ها با شتابی زیاد حرکت به سوی یکدیگر را اغاز خواهند کرد تا در نهایت به شکل یک گوی آتشین عظیم با یکدیگر متحد شوند. آن زمان شاید می باید روی یک انفجار اولیه جدید دیگر و تولد یک عالم جدید حساب کنیم. با توجه به سطح کنونی دانش بشر و میزان پژوهش های انجام شده باید اینطور فرض کرد که عالم تا ابدیت انبساط خواهد یافت.
عزیزم من منظورم از شکلک سفارشی اینه که مثلا شکلک بستنی میخواد کسی من براش بزارم تو وب که بره بزاره تو متن.برا قالبتم نمیتونم کاری کنم.ولی یه قالب دیدم که خوبه.میام ادرس سایتشو بهت میدم.
اسب و سوارکاری نبستم
اینم از قالبایی که گفته بودم. اگه خوشت اومد که خوبه....
http://pichak.net/themes/01/06/
http://pichak.net/themes/28/04/
http://pichak.net/themes/38/03/
http://pichak.net/themes/30/06/
http://pichak.net/themes/47/03/
مرسی .
عزیزم حجم عکسی که برام فرستادی زیاده.نمیتونم برای لوگو بزارم.عکس دیگه ای نداری؟چون با این عکس نمیشه.
عزیزم عکسو تونستم واست بزارم ولی نوشتش دیده نمیشه....اگه بخوای دیده شه باید سایز عکستو بزرگتر کنی که اونوقت یکم تو وبلاگای کوچیک بد میشه.اگه بتونی یه عکس که خودش روش نوشته داشته باشه ظیدا کنی خوبه.منم واست میگردم.
من یکی واست ساختم.عکس پیدا کردم.ولی نمیدونم خوشت میاد یا نه.عکسی که انتخاب میکنی برای اینکه نوشته ی روش دیده بشه باید خود عکس کوچیک باشه.من اینو واسه نمونه درست کردم که اگه خوشت اومد کدشو بدم.
http://khane.net63.net/images/thumb2jmj.jpg
نمونه ی اون لوگویی که عکسشو نشون دادم تو وب شکلکم گذاشتم.اگه خواستی برو ببین.
http://khane.net63.net/up/temp/155285mtm.jpg
http://khane.net63.net/images/613204rf8f.gif
این دومیه به نظر من چون برق برقیه نظر بقیه رو بیشتر جلب میکنه.سایزشم خوبه.بازم اگه خواستی عکس میتونم پیدا کنم
عزیزم این عکسایی که برام فرستادی بزرگن همشون.برای همین نوشته هاشون کوچیک میشه.عکسایی که برات فرستادمم نگاه کن.الان یه فکری به نظرم رسید که شاید بشه عکسایی که فرستادی رو درست کرد.بهت خبرشو میدم
عزیزم این اگه خوبه کدشو برات بفرستم.همونی که گفته بودی ترجیحاً باشه
http://khane.net63.net/images/120yjy.jpg
خاک توسرت واقعاکه برات متاسفیم بااین وبلاگ مزخرفت حالمون به هم خورد